امروزه سیستم تهویه مطبوع از جمله سیستم تهویه هوشمند ghp به طور گسترده ای در محیط های خانگی و تجاری استفاده می شود. خنک کننده هوا یا تهویه مطبوع فرآیند حذف گرما و رطوبت از داخل فضای اشغال شده برای بهبود آسایش ساکنین است.
این فرآیند معمولاً برای دستیابی به محیط داخلی راحت تر، معمولاً برای انسان ها استفاده می شود.
تعریف تهویه مطبوع عبارت است از: سیستمی برای کنترل رطوبت، تهویه و دما در یک ساختمان یا وسیله نقلیه، معمولاً برای حفظ یک جو خنک در شرایط گرم.
در حالی که تهویه مطبوع می تواند از مدلی به مدل دیگر متفاوت باشد، آنها در هر محدوده ای موجود هستند، از واحدهای کوچکی که می توانند یک اتاق خواب کوچک را خنک کنند تا واحدهای عظیم نصب شده روی سقف برج های اداری که می توانند کل ساختمان را خنک کنند.
تجهیزات یا قطعات اصلی مورد استفاده در سیستم تهویه مطبوع به شرح زیر است:
فن گردشی: وظیفه اصلی این پنکه انتقال هوا به داخل و خارج از اتاق است.
واحد تهویه مطبوع: واحدی است که از فرآیندهای خنک کننده و رطوبت زدایی برای تهویه مطبوع تابستانی یا فرآیند های گرمایش و رطوبت برای تهویه مطبوع زمستانی تشکیل شده است.
مجرای تامین: هوای مطبوع را از فن گردشی به فضایی هدایت می کند تا در نقطه مناسب تهویه شود.
خروجی های تامین: این ها کوره هایی هستند که هوای مطبوع را به طور یکنواخت در اتاق پخش می کنند.
خروجی های رفت و برگشت: منافذی در سطح اتاق هستند که به هوای اتاق اجازه ورود به مجرای برگشت را می دهند.
فیلترها: وظیفه اصلی فیلترها حذف گرد و غبار، آلودگی و سایر باکتری های مضر از هوا است.
یک دستگاه تهویه مطبوع به طور مداوم هوا را از یک فضای داخلی برای خنک شدن می کشد، آن را بر اساس اصول تبرید خنک می کند و دوباره به همان فضای داخلی که نیاز به خنک شدن دارد تخلیه می کند.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.